[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[น้อยใจยา]

พี่เฝ้าเขียนบทกลอนให้เจ้าอ่าน
เจ้ากลับมองผ่านๆ ตัวอักษร
เขียนด้วยใจเจ้่ากลับไม่อาทร
ความน้อยใจเก็บซ่อนเสมอมา
เพียงแค่อยากให้เจ้าเข้าใจพี่
แต่ก็อายเหลือทีที่เจอหน้า
จึงใช้กลอนสื่อความหมายในแววตา
แต่เจ้ากลับว่าไร้ค่าไม่ใส่ใจ
พี่กลับมาเขียนบทกลอนเหมือนเช่นเคย
เจ้าจะไม่เห็นอีกเลยรับรองได้
บทกวีเก่าๆ โยนเผาไฟ
ทั้งกระดาษทั้งหัวใจ..ไหม้พร้อมกัน

น้อยใจยา

[/b][/color]