น้ำตาหม่นต้นหญ้าข้าฯจะซับ
ขลุ่ยผิวขับรับคลอกอไผ่สี
แผ่วทำนองท่องแดนสุขาวดี
ก่อนราตรีมืดมนจะพ้นไป
ยามแสงดาววาววับระยับสรวง
มหิหน่วงรวงหญ้าหาทานไหว
บัดดลดาวเลือนดับลับดวงไกล
หวนอ้อมไอแผ่นภพ..หญ้าซบดิน
*****
ขลุ่ยผิวขับรับคลอกอไผ่สี
แผ่วทำนองท่องแดนสุขาวดี
ก่อนราตรีมืดมนจะพ้นไป
ยามแสงดาววาววับระยับสรวง
มหิหน่วงรวงหญ้าหาทานไหว
บัดดลดาวเลือนดับลับดวงไกล
หวนอ้อมไอแผ่นภพ..หญ้าซบดิน
*****
ปัฐพี นี้กว้าง กว่ากว้างแท้
เปรียบดวงแด แน่กว้าง หยั่งมิสิ้น
หากต้นหญ้า ถลัน หันซบดิน
เกรงติฉิน หมิ่นหยาม มิงามตา
มิอยากให้ ดินหมอง ต้องเคอะเขิน
หญ้าจึงเหิน เดินใหม่ ปลายภูผา
ภาณุมาศ สาดแสง แรงลมพา
เซถลา ชะตาพร้อม ยอมจำนน
เปรียบดวงแด แน่กว้าง หยั่งมิสิ้น
หากต้นหญ้า ถลัน หันซบดิน
เกรงติฉิน หมิ่นหยาม มิงามตา
มิอยากให้ ดินหมอง ต้องเคอะเขิน
หญ้าจึงเหิน เดินใหม่ ปลายภูผา
ภาณุมาศ สาดแสง แรงลมพา
เซถลา ชะตาพร้อม ยอมจำนน
"ดิน"