แค่ดอกหญ้า ค่าไร้ ไม่ควรคู่
แจกันหรู ใบงาม เขาหยามหมิ่น
มิอาจทำ ช้ำหมอง ต้องราคิน
คนติฉิน นินทา มิค่าควร
ขอแค่มี เธอเคียง เพียงในฝัน
ดินอย่างฉัน ชั้นต่ำ ช้ำเจ็บป่วน
เธอนั้นสูง ยูงหงส์ จงทบทวน
แม้ร่ำหวน ครวญคร่ำ ขอทำใจ
จำจากฝัน วันนี้ ลาพี่ก่อน
ล้าแรงอ่อน นอนผวา น้ำตาไหล
ชีวิตผิด ครรลอง ต้องขอไกล
พบกันใหม่ หากว่า ชาติหน้ามี
แจกันหรู ใบงาม เขาหยามหมิ่น
มิอาจทำ ช้ำหมอง ต้องราคิน
คนติฉิน นินทา มิค่าควร
ขอแค่มี เธอเคียง เพียงในฝัน
ดินอย่างฉัน ชั้นต่ำ ช้ำเจ็บป่วน
เธอนั้นสูง ยูงหงส์ จงทบทวน
แม้ร่ำหวน ครวญคร่ำ ขอทำใจ
จำจากฝัน วันนี้ ลาพี่ก่อน
ล้าแรงอ่อน นอนผวา น้ำตาไหล
ชีวิตผิด ครรลอง ต้องขอไกล
พบกันใหม่ หากว่า ชาติหน้ามี
"ดิน"
ดอกหญ้าป่าครางครวญทวนลมหนาว
น้ำค้างพราวพร่างเห็นเช่นสักขี
ดาวลับห้วงนภาลัยร้างไมตรี
ธรณีรอรับซับน้ำตา
ลบรอยคล้ำช้ำโศกวิโยคสิ้น
อ้อมกอดดินอุ่นทรวงด้วยห่วงหา
แม้ดาวดับลับไกลไม่หวนมา
พสุธาจะรอเธอเสมอไป
*****
น้ำค้างพราวพร่างเห็นเช่นสักขี
ดาวลับห้วงนภาลัยร้างไมตรี
ธรณีรอรับซับน้ำตา
ลบรอยคล้ำช้ำโศกวิโยคสิ้น
อ้อมกอดดินอุ่นทรวงด้วยห่วงหา
แม้ดาวดับลับไกลไม่หวนมา
พสุธาจะรอเธอเสมอไป
*****