ณ ดินแดนแผ่นกว้างหว่างขุนเขา
ยามรุ่งเช้ามือฟายสายหมอกหนา
สูดพะยอมหอมชื่นรื่นอุรา
ยินนกกากู่ร้องทอดก้องไกล
แนวยางยูงสูงต้านทานแรงฝน
คลุมบังบนกันร้อนกระท้อนใหญ่
บ้านอิงดอยซอยฟากมุงจากใบ
ธารน้ำใสไหลเย็นเห็นดินทราย
หยาดน้ำค้่างพร่างพรมชโลมหล้า
ลมพัดพากายสั่นมองจันทร์หงาย
ลอยเลื่อนลับพับหาวดาวแพรวพราย
หยุดประกายมัวหม่นพ้นราตรี
แสกสัญจรซอนถิ่นบินหวนกลับ
ไก่ป่าขับขานขันกระชั้นถี่
ตื่นจากฝันบรรทมสมประดี
ม่านรพีจางเจือระเรื่องาม
เริ่มเพลงพำดำเนินเพลินชีวิต
รอยลิขิตชะตาหลังฟ้าฮ่าม
หว่านพืชผักปักชำรดน้ำตาม
ทั่วเขตคามต่างปรองดองรักกัน
กาลหมุนเวียนเปลี่ยนไปได้ห้าหนาว
เกิดเรื่องราวข่าวศึกระทึกขวัญ
ทหารขับจับชายหมายฟาดฟัน
ขู่คาดคั้นถามหา...ไอ้ฟ้าก๊อม!
รพีกาญจน์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
