บรรจงเขียนเพียรฝึกรู้สึกรัก
ด้วยตระหนักภาษามาเสมอ
พ่อขุนรามคำแหงจารแจ้งเจอ
ศิลาเสนอจารึกผนึกไว้
ภาษาเป็นเช่นเฉกเอกประเทศ
ดินแดนเขตปกครองมิหมองไหม้
เอกราชชาติเชื้อหน่อเนื้อไทย
ความภูมิใจภาษาวัฒนธรรม
เหล่านักปราชญ์ราชครูผู้ปราดเปรื่อง
มากมายเรื่องร้อยเรียงเคียงคู่ร่ำ
ภาษาศิลป์จินต์พจน์จรดคำ
เสียงสูงต่ำทำนองชวนล่องลอย
จารสลักทักทอก่อประสาน
กำซาบซ่านฤดีที่เหงาหงอย
ตรงชีวิตคิดตามน้ำตาปรอย
หากหยดย้อยเคลิ้มฝันสวรรค์ปอง
ยามใดที่บรรจงลงอักษร
ความคิดร่อนพลิ้วไหวใจลอยล่อง
ระเริงรื่นชื่นฉ่ำคำร้อยกรอง
พักสมองทิ้งงานสำราญใจ
เหมือนอาถรรพณ์*เหนื่อยล้ามิปรากฏ
ละเลงพจน์แล่นโลดโดดเข้าใส่
แนวอารมณ์บ่มวางแนวทางใด
เรียงร้อยไปให้งามตามอารมณ์
"กานต์ฑิตา"
๓ มีนาคม ๒๕๕๖
*อาถรรพ์, อาถรรพณ์, อาถรรพณะ[ถัน, ถัน, ถับพะนะ] น. สิ่งสืบเนื่องจากคัมภีร์อถรรพเวท, การทําพิธีตามตำราไสยศาสตร์เพื่อให้เกิดสิริมงคลป้องกันภยันตราย หรือ ทำอันตรายผู้อื่น เช่น ทําพิธีฝังเสาหินหรือฝังบัตรพลี ซึ่งเรียกว่า ฝังอาถรรพ์;อํานาจลึกลับที่เชื่อกันว่าอาจบันดาลให้มีอันเป็นไป เช่น ต้องอาถรรพ์ เสานี้มีอาถรรพ์. (ส. อาถรฺวณ; ป. อาถพฺพณ).
ที่มา : พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
