แม้จะเหนื่อยเมื่อยล้าเห็นหน้าน้อง
ที่เฝ้ามองยามไกลจากใจหนึ่ง
เฝ้าปลอบอกปลอบใจให้ตราตรึง
คิดคำนึงถึงนางยามห่างนวล
ด้วยหัวใจห่วงหาอาทรพี่
ชื่นชีวีเพียงพบอย่างครบถ้วน
คิดถึงกันมั่นใจไม่เรรวน
ยามเชิญชวนชื่นชมสุขสมปอง
จะขอรักภักดีทั้งปีชาติ
พิศวาสเพียงนางมิห่างห้อง
ขอเชยชมยอดชู้เป็นคู่ครอง
ขอจับจองจอมขวัญนิรันดร
“ไพร พนาวัลย์”