มีคนอยากฝากมา..ว่า"ลาก่อน"
เธอขวัญอ่อนเกินก่อความต่อเนื่อง
แม้ไม่ผิดแต่อายชายทั้งเมือง
มิประเทืองอารมณ์ทุกข์ตรมทรวง
เจตนาสร้างสวนหมายพรวนปลูก
เอาโบว์ผูกล้อมรักกลับหักร่วง
ต้นตระหง่านพาลล้มเพราะลมลวง
หรือเพราะดวงวาสนาแสร้งสาไถย
เธอมิอาจเอ่ยลา..เพราะว่า"เจ็บ"
ฝากมาเก็บเศษฝันที่หวั่นไหว
มิต้องทักยิ้มแย้มแถมอะไร?
คน..หัวใจด้านชา..แค่..มาแทน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
