เพรางาย
ผู้ดูแลบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 553
ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 1,312
ทุกคำถามจะนำมาซึ่งคำตอบ
|
 |
« เมื่อ: 02 มีนาคม 2013, 11:46:AM » |
|
ตะวันอาจลับดวงคราวช่วงค่ำ สาดแสงอำลาไกลใจโศกศัลย์ โลกพลิกกลับดับดำสุดรำพัน เหมือนทุกฝันลบหายกลับกลายแล้ว
เธอย่อมรู้เช่นกันเช่นฉันรู้ หลับตาครู่กาลผ่านคืบคลานแผ่ว เมฆแย้มกลีบยิ้มกุหลาบอาบฟ้าแวว ไม้ตั้งแถวรับไฟวันหรรษานัก
ในยามมืดสิ้นแสงแกล้งหลับเสีย ที่อ่อนเพลียลุยล้าล้วนประจักษ์ ฉันจะกล่อมเปลไกวให้เธอพัก ร้องเพลงรักเคล้าคลอรอคืนคล้อย ..............................................................................
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
choy, Shumbala, hort39, khuadkao, ชลนา ทิชากร, พิมพ์วาส, เนิน จำราย, ไพร พนาวัลย์, จารุทัส, รพีกาญจน์, อริญชย์, ♥ กานต์ฑิตา ♥, ไร้นวล^^, ปรางทิพย์, saknun
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
บันทึกการเข้า
|
คนที่กำลังไล่ตามความฝัน ท่ามกลางความผกผันของเวลา
|
|
|