ออกจากบ้าน ซานซม ที่สมหวัง
เก็บเศษตังค์ นั่งนับ จนหลับไหล
แคะกระปุก หมูออมสิน สิ้นเยื่อใย
สามร้อบได้ พอดี รี่มุ่งเดิน
มาท่ารถ บขส รอจนเก้อ
โถคุณเธอ ไปไหน ให้ขัดเขิน
หรือโดนใคร เขาทำ ย่ำยีเกิน
รีบดุ่มเดิน ออกหา สาละวน
เจอพอดี ดินนั่ง บังต้นไม้
เอาเงินให้ แล้วลา พาใจหล่น
โชคดีนะ ปลายทาง อ้างว้างตน
คนเดียวเที่ยว ดั้นด้น อดทนไว้
ขอตัดบท จดหมาย หลายฉบับ
ทำงานกับ เจ้านาย คลายห่วงได้
สามร้อยบาท ค่าแรง มิแบ่งใคร
เก็บเอาไป ซื้อทอง ของต้องการ
ด้วยขี้เหนียว เที่ยวเตร่ มิเท่หรอก
เก็บเงินบอก เท่กว่า ชัวร์นะท่าน
ถ้ากลับมา อย่าหลง นะนงคราญ
ฉันต้องการ ดอกเบี้ย รีบเคลียร์มา
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
