เดี๋ยวก็สุขแล้วก็ทุกข์เข้ารุกเร้า
นั่งหน้าเศร้าปล่อยจิตคิดสับสน
พอมีสุขปลุกปลอบใจไม่กังวล
ทุกข์ก็วนมาใหม่มิไยดี
อนิจจังฟังไว้ใช้ตลอด
คนเคยกอดกรายใกล้กับไม่หา
คนเคยรักภักดีไม่มีมา
เหลือน้ำตาเป็นเพื่อนตนนั่งหม่นใจ
ดีมีกลอนอ่อนหวานอ่านเป็นเพื่อน
คอยย้ำเตือนดวงจิตที่คิดไหว
โลกนั้นอยู่มาก่อนเราเข้าฤทัย
ผันแปรไปคือตัวตนของคนเอง
---กังวาน---
นั่งหน้าเศร้าปล่อยจิตคิดสับสน
พอมีสุขปลุกปลอบใจไม่กังวล
ทุกข์ก็วนมาใหม่มิไยดี
อนิจจังฟังไว้ใช้ตลอด
คนเคยกอดกรายใกล้กับไม่หา
คนเคยรักภักดีไม่มีมา
เหลือน้ำตาเป็นเพื่อนตนนั่งหม่นใจ
ดีมีกลอนอ่อนหวานอ่านเป็นเพื่อน
คอยย้ำเตือนดวงจิตที่คิดไหว
โลกนั้นอยู่มาก่อนเราเข้าฤทัย
ผันแปรไปคือตัวตนของคนเอง
---กังวาน---
ปลงไม่ได้ ใจหวั่น วันร้อยหน
มีปะปน ทนทุกข์ สนุกเร่ง
กระวนจิต คิดมาก ยากบรรเลง
แม้ฟังเพลง บางครั้ง ยังไม่เพราะ
ดีมีกลอน อ้อนกัน ฉันอยู่ไหว
ดีมีใคร หลายคน วนเวีนยนเสาะ
แสวงหา ถ้อยความ นามไพเราะ
อีกทั้งเหมาะ สมอ้าง วางกระทู้
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
