จะขอลาไปไหนดวงใจพี่
อยู่ที่นี่ด้วยกันในวันเหงา
อย่าใจน้อยไปเลยนะนงเยาว์
ยังมีเงาติดตามแม้ยามไกล
อาจจะมีห่างหายกันไปบ้าง
พอยามว่างเข้ามาพาชิดใกล้
ต้องทำมาหากินทุกวันไป
แต่หัวใจใกล้นางไม่ห่างเลย
อย่าจากไปไหนเลยนะนวลน้อง
อยู่ประคองดวงใจให้นิ่งเฉย
เหมือนดั่งเราพร่ำพรอดเฝ้ากอดเกย
นะทรามเชยคนดีของพี่ชาย
“ไพร พนาวัลย์”
ขออภัยคุณพันทองด้วยนะครับ สระเอยมันพาไป
มัวแต่ดูบ่วงบาป เลยโดนริมโขง แซงอีกแล้ว
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
