ใต้เงาหม่นคนเศร้าเหงาสุดฝืน
น้ำตาชื้นฉาบทาล้าแรงไขว่
เอื้อมมือคว้าหาโหยโดยแสงใด
หากสิ้นไร้แรงฝันของวันคืน
ก้าวเคยกล้าครานั้นพลันเหือดหาย
เลือนสลายกลายกร่อนซ่อนขมขื่น
หมดแล้วขวัญกำลังครั้งวานซืน
ถึงหยัดขืนยืนอยู่เพียงครู่คราว
แอบซุกใจในฝันอันสลัว
ณ.ห้องมืดมิดมัวกลัวเจ็บร้าว
ผ่านเวลาชาชืดแสนยืดยาว
เกรงแสงดาวแสงเดือนเตือนความจำ
ต่อมะรืนตื่นรับกับรุ่งสาง
จะปลดวางอดีตคอยกรีดย่ำ
รับแสงเลิศเฉิดรัศมิ์สัจธรรม
จงส่องนำทางก้าวอย่างพราวพราย
*****
น้ำตาชื้นฉาบทาล้าแรงไขว่
เอื้อมมือคว้าหาโหยโดยแสงใด
หากสิ้นไร้แรงฝันของวันคืน
ก้าวเคยกล้าครานั้นพลันเหือดหาย
เลือนสลายกลายกร่อนซ่อนขมขื่น
หมดแล้วขวัญกำลังครั้งวานซืน
ถึงหยัดขืนยืนอยู่เพียงครู่คราว
แอบซุกใจในฝันอันสลัว
ณ.ห้องมืดมิดมัวกลัวเจ็บร้าว
ผ่านเวลาชาชืดแสนยืดยาว
เกรงแสงดาวแสงเดือนเตือนความจำ
ต่อมะรืนตื่นรับกับรุ่งสาง
จะปลดวางอดีตคอยกรีดย่ำ
รับแสงเลิศเฉิดรัศมิ์สัจธรรม
จงส่องนำทางก้าวอย่างพราวพราย
*****