แสงตะเกียงอาดูรใกล้สูญดับ
ก้มหน้านับอัสสุชลจนเครียดเคร่ง
ดวงฤทัยไหวหวาดด้วยขลาดเกรง
ยิ่งคว้างเคว้งครวญคร่ำร่ำระทม
แม้แหงนมองท้องนภาสักคราก่อน
ศศิธรเรืองรัศมิ์จรัสสม
ดารารายพรายพร่างอย่างชื่นชม
อันตรอมตรมขมขื่นอาจคืนคลาย
โลกมีมืดแล้วสว่างต่างสลับ
เมื่อมีเกิดย่อมมีดับลับสลาย
ทั้งทุกข์สุขคลุกระคนจนชีพวาย
เพียงสุดท้ายปลายทางหมายวางลง
อยู่บนโลกเห็นโลกย่อมโศกสิ้น
เลือนมลทินรักโลภและโกรธหลง
สัทธรรมย้ำถ้อยให้ปล่อยปลง
เพื่อดำรงชีพนี้อย่างมีชัย
*****
ก้มหน้านับอัสสุชลจนเครียดเคร่ง
ดวงฤทัยไหวหวาดด้วยขลาดเกรง
ยิ่งคว้างเคว้งครวญคร่ำร่ำระทม
แม้แหงนมองท้องนภาสักคราก่อน
ศศิธรเรืองรัศมิ์จรัสสม
ดารารายพรายพร่างอย่างชื่นชม
อันตรอมตรมขมขื่นอาจคืนคลาย
โลกมีมืดแล้วสว่างต่างสลับ
เมื่อมีเกิดย่อมมีดับลับสลาย
ทั้งทุกข์สุขคลุกระคนจนชีพวาย
เพียงสุดท้ายปลายทางหมายวางลง
อยู่บนโลกเห็นโลกย่อมโศกสิ้น
เลือนมลทินรักโลภและโกรธหลง
สัทธรรมย้ำถ้อยให้ปล่อยปลง
เพื่อดำรงชีพนี้อย่างมีชัย
*****