ใบลู่ลม จมน้ำ แช่ฉ่ำชื้น
ยากเหยียดยืน คืนต้น แนบโคลนเน่า
เมล็ดลีบ ตีบเรียว เขียวกลายเทา
น้ำหนักเบา เปล่ากลวง ร่วงเรียงราย
ฟ้าคะนอง ก้องกึก ระทึกขวัญ
พอฉับพลัน ฝนสาด มิขาดสาย
สาดถั่งโถม โจมจู่ มิรู้คลาย
ต้นข้าวหาย ไร้ซาก สิ้นจากลาน
พอเดือนห้า หน้าแล้ง น้ำแห้งขอด
เกรงมิรอด ไอแดด แผดเผาผลาญ
สูบคลองคู สู่ท่อ ต่อบาดาล
ข้าวท้องมาน ดูดดึง ถึงเม็ดใบ
เกี่ยวเก็บลาก ตากแลง แจงใส่ยุ้ง
สีนึ่งหุง ล้างริน กลิ่นข้าวใหม่
สุกนวลนุ่ม นิ่มหวาน ทานถูกใจ
คือข้าวไทย ที่หนึ่ง ในโลกา
รพีกาญจน์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
