เจดีย์สร้าง ปรางค์ก่อ รอชำรุด
แล้วมนุษย์ จะแน่ สักแค่ไหน
หนังหุ้มน้ำ เนื้อแดง ดูกแข็งใน
อายุได้ ครบร้อย มีน้อยราย
อวดทะนง หลงตน คนกล้าเก่ง
ทำนักเลง ให้ผิด มิตรสหาย
ประมาณเฟื่อง เรื่องจ้อย เริงลอยชาย
ผลกลับกลาย สาหัส เกินทัดทาน
มาจากจิต คิดเลว เปลวประมาท
พอพลั้งพลาด ก้าวหนึ่ง ถึงอวสานต์
ใครหนออยู่ รู้ยอด ตลอดกาล
เพราะสังขาร พ่ายแพ้ แท้ไม่มี
อันเทียนธูป รูบนาม นิยามเพาะ
วางกฎเหมาะ ลายเส้น เกณฑ์วิถี
เลิกละโมภ โลภมาก อยากทวี
เพียรขัดสี ตัณหา บ้าทุรน
อย่ายึดมั่น นั่นเรา ของเขานี่
ยกมือชี้ ยื้อแบ่ง แย่งทุกหน
ชมตัวเลข เสกเงิน เพลินมืดมน
จะยากจน ร่ำรวย ม้วยแน่นอน
เจดีย์สร้าง ปรางค์ก่อ หล่อปูนอิฐ
สูงสถิต ล้ำลึก ยังสึกกร่อน
แค่เนื้อหนัง มังสา ชราทอน
ฤาพ้นนอน โลงเปล่า เจ้าจงจำ
รพีกาญจน์
เรื่องสมมุติ ไม่มีนยะอันใดครับ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
