รักแสลง
คนถึงหลอกปอกปลิ้นสิ้นสวาท
เพราะไม่อาจอยู่เคียงเรียงเสนอ
ให้รักล้นคราครั้งดั่งละเมอ
คล้ายว่าเพ้อเผลอไผลเหมือนไม่มอง
แท้ตานางฟางฝ้าเหมือนตาบอด
ถูกรักหยอดตาดำให้ช้ำหมอง
รักกดทับสับซ้ำจนน้ำนอง
ตาพันทองเลยปิดยามคิดรัก
เพิ่งรู้ว่ายามใดได้สุขปลื้ม
ไม่อาจลืมตามองจ้องสลัก
ไม่เห็นหน้าใครสนองมาร้องทัก
ตามืดนักหลักหลุดต้องทรุดครวญ
ขอเป็นคนตาสวยช่วยมองเห็น
รักกระเด็นช่างมันไม่ปันส่วน
รักไม่มีดีล้ำแม่ลำดวน
รักทุกส่วนล้วนแสลง..แทงตาดำ..
คนถึงหลอกปอกปลิ้นสิ้นสวาท
เพราะไม่อาจอยู่เคียงเรียงเสนอ
ให้รักล้นคราครั้งดั่งละเมอ
คล้ายว่าเพ้อเผลอไผลเหมือนไม่มอง
แท้ตานางฟางฝ้าเหมือนตาบอด
ถูกรักหยอดตาดำให้ช้ำหมอง
รักกดทับสับซ้ำจนน้ำนอง
ตาพันทองเลยปิดยามคิดรัก
เพิ่งรู้ว่ายามใดได้สุขปลื้ม
ไม่อาจลืมตามองจ้องสลัก
ไม่เห็นหน้าใครสนองมาร้องทัก
ตามืดนักหลักหลุดต้องทรุดครวญ
ขอเป็นคนตาสวยช่วยมองเห็น
รักกระเด็นช่างมันไม่ปันส่วน
รักไม่มีดีล้ำแม่ลำดวน
รักทุกส่วนล้วนแสลง..แทงตาดำ..
"บ้านริมโขง"
ถึงรักหลอก ปอกปลิ้น ไม่สิ้นรัก
ถึงปากหนัก อย่างไร ใจถลำ
ถึงหางตา ไม่แล อาจแค่ช้ำ
ถึงระกำ อย่างไร ใจมั่นคง
อันฤทธิ์รัก ปักตำ ช้ำดวงจิต
ทั้งปล่อยพิษ ลงสู่ ผู้ประสงค์
ให้เซ่อซ่า บ้าใบ้ ใจพะวง
มึนงวยงง ปลงไม่ตก หัวอกพัง
หากมาเป็น ตาสวย ช่วยมองเห็น
กลัวกระเซ็น กระสาย ถึงหงายหลัง
กลัวยับเยิน เกินอ้าง ช่างบิดบัง
ใจภินท์พัง กว่าเก่า เข้าซุกกาย
จึงขอรัก ภักดิ์พร้อม ยอมตาบอด
จึงขอกอด แขนเกี่ยว ทุกเสี้ยวหมาย
จึงขอรัก ปักจิต มิคิดคลาย
จึงขอร่าย มนต์รัก สลีกเกลียว
พันทอง
๒๕/๐๒/๕๖