เห็นเธอเหงาเขามิคืนคอยขืนข่ม
ทนทุกข์ตรมซมซานปานสิ้นหวัง
เห็นน้ำตาเธอร่วงห่วงประดัง
ขอหยัดยังข้างกายหมายประโลม
จะคอยซับอัสสุชลที่ล้นหลาก
ให้แห้งผากซากรอยอันคอยโหม
จุดแสงส่องผ่องพรายประกายโคม
ประดุจโดมดับร้อนช่วยผ่อนคลาย
แม้แสงดาวหรี่ริบมิพริบพร่าง
จะส่องทางด้วยใจในที่หมาย
ประคองเธอจนถึงซึ่งบั้นปลาย
ของคืนดาวพราวพรายเรียงรายรอ
*****
ทนทุกข์ตรมซมซานปานสิ้นหวัง
เห็นน้ำตาเธอร่วงห่วงประดัง
ขอหยัดยังข้างกายหมายประโลม
จะคอยซับอัสสุชลที่ล้นหลาก
ให้แห้งผากซากรอยอันคอยโหม
จุดแสงส่องผ่องพรายประกายโคม
ประดุจโดมดับร้อนช่วยผ่อนคลาย
แม้แสงดาวหรี่ริบมิพริบพร่าง
จะส่องทางด้วยใจในที่หมาย
ประคองเธอจนถึงซึ่งบั้นปลาย
ของคืนดาวพราวพรายเรียงรายรอ
*****
เหมือนไม้กาง กว้างใหญ่ ได้พึ่งพบ
เพียงเพื่อซบ โอบไอ ใจเติบต่อ
ร้อนระอุ ลุกาล มานทดท้อ
จากนี้หนอ ขอใกล้ ใต้ใบบัง
เอนแอบอิง พิงกาย คลายหนาวร้อน
ยามโหยอ่อน ผ่อนพัก จักสมหวัง
แม้ผ่านเหน็บ เจ็บหนาว ร้าวประดัง
หยัดยืนหยั่ง ฝังสถิตย์ ชิดไพรงาม
ขออย่าหน่าย หมายเคียง เพียงเพื่อผ่าน
ยั่งยืนนาน ได้ไหม ใคร่ขอถาม
อบอุ่นจัง ฝังใจ ใกล้ทุกยาม
สุดหักห้าม ปรามใจ ใฝ่ฝันครอง
เพียงเพื่อซบ โอบไอ ใจเติบต่อ
ร้อนระอุ ลุกาล มานทดท้อ
จากนี้หนอ ขอใกล้ ใต้ใบบัง
เอนแอบอิง พิงกาย คลายหนาวร้อน
ยามโหยอ่อน ผ่อนพัก จักสมหวัง
แม้ผ่านเหน็บ เจ็บหนาว ร้าวประดัง
หยัดยืนหยั่ง ฝังสถิตย์ ชิดไพรงาม
ขออย่าหน่าย หมายเคียง เพียงเพื่อผ่าน
ยั่งยืนนาน ได้ไหม ใคร่ขอถาม
อบอุ่นจัง ฝังใจ ใกล้ทุกยาม
สุดหักห้าม ปรามใจ ใฝ่ฝันครอง
"ดิน"