มาฆะบุรณมี
๏ เพ็ญคืนสิบห้าค่ำ เวียนคราว สะคราญแล
จันทร์เด่นเคียงเพียงดาว สะพร่างด้วย
เวหาตลอดกลางหาว นภาห่ม เพ็ญเฮย
งามถ่องพราวสกาวท้วย อร่ามทั้งอมรสถานฯ
๏ วารหยาดเดือนแจ่มแย้ม เรืองยาม ยลนา
เสวยฤกษ์มาฆะราม เวี่ยร้อย
เพ็ญใสผ่องเดือนสาม นวลพิศุทธิ์ สวยเนอ
อุบัติช่างอัศจรรย์ช้อย จตุช้อยสมานฉันท์ฯ
๏ “พันสองร้อยห้าสิบ” ภิกษุสงฆ์ พิศาลนอ
โดยไป่นัดหมายตรง ต่างเยื้อง
ประณตองค์กราบพุทธองค์ แทบอาสน์ อวลนา
วางปลดศีลธรรมเปลื้อง ปล่อยล้วนกิเลสสลายฯ
๏ เหลืองพรายพิศสว่างพร้อย อภิญญา ระยับเลย
“เอหิภิกขุอุปสัมปทา” ยิ่งแท้
กรานประนมพุทธศาสนา บวรนั่น เทิดนอ
ประชุมเหล่าพระภิกษุแล้ แอร่มหล้าสวรรค์ลานฯ
๏ ขานหลักธรรมกระจ่างล้น ประดับโลก ยินเลย
หอมกรุ่นลมพัดโกรก กล่าวพร้อม
“โอวาทะปาติโมกข์” ปรมัตถ์ มอบนอ
สมาธินุ่มศรัทธาน้อม กระชุ่มเนื้อปรารถนาฯ
๏ “จาตุรงคสันนิบาต”เรื้อง มาเรียง จรัสเฮย
ทางเพริศเถิดกระทำเพียง แชล่มแพร้ว
คำสอนพุทธพจน์เสียง แสดงสั่ง ศรีแล
บอกเล่าปัญญาแล้ว หยดสล้างธรรมสลวย ๚ะ๛
คอนพูทน
จันทร์เด่นเคียงเพียงดาว สะพร่างด้วย
เวหาตลอดกลางหาว นภาห่ม เพ็ญเฮย
งามถ่องพราวสกาวท้วย อร่ามทั้งอมรสถานฯ
๏ วารหยาดเดือนแจ่มแย้ม เรืองยาม ยลนา
เสวยฤกษ์มาฆะราม เวี่ยร้อย
เพ็ญใสผ่องเดือนสาม นวลพิศุทธิ์ สวยเนอ
อุบัติช่างอัศจรรย์ช้อย จตุช้อยสมานฉันท์ฯ
๏ “พันสองร้อยห้าสิบ” ภิกษุสงฆ์ พิศาลนอ
โดยไป่นัดหมายตรง ต่างเยื้อง
ประณตองค์กราบพุทธองค์ แทบอาสน์ อวลนา
วางปลดศีลธรรมเปลื้อง ปล่อยล้วนกิเลสสลายฯ
๏ เหลืองพรายพิศสว่างพร้อย อภิญญา ระยับเลย
“เอหิภิกขุอุปสัมปทา” ยิ่งแท้
กรานประนมพุทธศาสนา บวรนั่น เทิดนอ
ประชุมเหล่าพระภิกษุแล้ แอร่มหล้าสวรรค์ลานฯ
๏ ขานหลักธรรมกระจ่างล้น ประดับโลก ยินเลย
หอมกรุ่นลมพัดโกรก กล่าวพร้อม
“โอวาทะปาติโมกข์” ปรมัตถ์ มอบนอ
สมาธินุ่มศรัทธาน้อม กระชุ่มเนื้อปรารถนาฯ
๏ “จาตุรงคสันนิบาต”เรื้อง มาเรียง จรัสเฮย
ทางเพริศเถิดกระทำเพียง แชล่มแพร้ว
คำสอนพุทธพจน์เสียง แสดงสั่ง ศรีแล
บอกเล่าปัญญาแล้ว หยดสล้างธรรมสลวย ๚ะ๛
คอนพูทน