ถึงอย่างไร ใจฉัน นั้นแน่แน่ว
ถึงจะแป้ว แห้วทาน มานห่ามห่าม
ยังรักโลภ โกรธหลง นะนงราม
มิใด้ทราม หยามหยัน ห้ำหั่นใคร
อันที่ใด มีรัก มักมีทุกข์
จึงขอลุก เดินจาก ซากรักใคร่
อยู่ครองขวัญ ฝันหด รันทดใจ
เนิ่นนานไป คงหาย คลายได้เอง
ถึงไม่มี คู่เคียง เลี้ยงตัวไหว
ถึงไม่มี คู่ใจ ได้นอนเขลง
ถึงปวดร้าว หนาวบ้าง ทางวังเวง
มิหวั่นเกรง หรอกหนอ ต่อแต่นี้
จะไม่ไขว่ คว้าเอา เข้ามาแนบ
จะไม่แอบ ซุกไว้ ใจเจ็บจี๋
จะไม่หวัง รักอื่น ขื่นฤดี
จะไม่มี รักแทรก มาแยกทรวง
ถึงลาลับ ดับหาย ใช่หมายฆ่า
ถึงจะล้า อ่อนจิต ยิ่งติดบ่วง
ถึงไม่กลับ ปล่อยเถิด เกิดแต่ดวง
ถึงจะห่วง ช่วงวัน ฝันอยากเจอ
พันทอง
๒๔/๐๒/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
