พี่เป็นหนุ่มปักษ์ใต้หัวใจซื่อ
ด้วยยึดถือคำมั่นมิหวั่นไหว
หลงรักน้องมานานสาวบ้านกลอนไทย
มิอยากบอกผู้ใดให้ทราบความ
กินไม่ได้นอนไม่หลับกลับเพ้อฝัน
เพียงรำพันเป็นอักษรก่อนตีสาม
เหมือนละเมอเพ้อครวญหายอดนงราม
เพราะหักห้ามหัวใจมิได้เลย
อยากได้อยู่ร่วมเรียงเคียงสัมผัส
ปรนนิบัตินวลนางอย่างเปิดเผย
อยากให้น้องคนงามเจ้าทรามเชย
อยากกกเกยขวัญชีวาทุกราตรี
ปัจจุบันฉันรักเธอมิกล้าบอก
พูดไม่ออกบอกไม่ได้อายบัดสี
เป็นชู้นางแค่ทางใจในตอนนี้
สักกี่ปี...ได้วิวาห์..ตั้งตารอ...
ริน ดอนบูรพา
๒๔ ก.พ. ๕๖
ด้วยยึดถือคำมั่นมิหวั่นไหว
หลงรักน้องมานานสาวบ้านกลอนไทย
มิอยากบอกผู้ใดให้ทราบความ
กินไม่ได้นอนไม่หลับกลับเพ้อฝัน
เพียงรำพันเป็นอักษรก่อนตีสาม
เหมือนละเมอเพ้อครวญหายอดนงราม
เพราะหักห้ามหัวใจมิได้เลย
อยากได้อยู่ร่วมเรียงเคียงสัมผัส
ปรนนิบัตินวลนางอย่างเปิดเผย
อยากให้น้องคนงามเจ้าทรามเชย
อยากกกเกยขวัญชีวาทุกราตรี
ปัจจุบันฉันรักเธอมิกล้าบอก
พูดไม่ออกบอกไม่ได้อายบัดสี
เป็นชู้นางแค่ทางใจในตอนนี้
สักกี่ปี...ได้วิวาห์..ตั้งตารอ...
ริน ดอนบูรพา
๒๔ ก.พ. ๕๖