รางวัลอันทรงเกียรติ
การเดินทาง..สู่หวัง..ครั้งยิ่งใหญ่
หนึ่งหัวใจ ไล่ตาม นิยามฝัน
หนึ่งตัวตน ทนฝืน ใต้คืนวัน
หนึ่งครั้งฉัน ติดล่วง บ่วงโสมม
แสงสีขาว พราวผ่อง ส่องดวงจิต
รู้จริต คิดเขลา เข้าเสพสม
รู้สัมผัส นวลนุ่ม รุ่มอารมณ์
รู้ดอมดม หอมหวน ป่วนฤดี
บัดสายลม พรมพร่าง ล้างเมฆหม่น
จึ่งรู้ตน แจ่มชัด สิ่งบัดสี
จึ่งรู้ใจ พร้อยคราบ สาปราคี
แม้นรู้ดี แต่กระนั้น...รั้นอยากลอง
...ความเป็นจริง ทิ้งฉัน ให้ฝันร้าย
ความท้าทาย เสี้ยมส่ง จงจองหอง
ความอวดดี ชี้ส่ง หลงลำพอง
ความผยอง ครองใจ ให้ลืมตน
เฝ้าโทษดิน หมิ่นฟ้า ว่ากลั่นแกล้ง
ทั้งเคลือบแคลง ตัดพ้อ ส่อสับสน
อีกอวดโอ้ โอ่อ้าง พรางเล่ห์กล
ชูเหตุผล จนตรอก หลอกฤทัย
เคยยืนหยัด ยิ่งยวด อวดเกริมแกร่ง
กลับสิ้นแรง แพ้โลก โศกขษัย
คงเหลือร่าง อ่อนล้า ร้องอาลัย
สุดท้ายใจ เจ้าเอ๋ย...เอ่ยวิงวอน
เมื่อไม่เหลือ? สิ่งใด ในที่สุด
จึงต้องหยุด ไตร่ตรอง มองคำสอน
จึงต้องฟัง คำปลอบ มอบอาทร
เพื่อมองย้อน แท้ตัว...ชั่วหรือดี
....เสียงระฆัง ดังกังวาน สะท้านจิต
หนึ่งทางทิศ เห็นธรรม นำส่องศรี
ก้าวขึ้นโบสถ์ โปรดบุญ ทุ่นชีวี
สู่วิถี แห่งพุทธ...ผุดจากตม
การเดินทาง สู่หวัง ครั้งยิ่งใหญ่
ใครหนอได้ รางวัล อันสุขสม?
ใครหนอได้ รางวัล อันระทม?
หรือจริงแท้....แค่เพียงลม พรมผ่านใจ
อามิตร ตาพุทธ
บัก บอม ซอง ดุ๊ก
add complete
by Klonthaiclub fb
by Klonthaiclub fb