อันความรัก ชักนำ ช้ำดวงจิต
พรมลิขิต ขีดเส้น เน้นไว้ให้
ถึงจะหลีก เร้นหลบ จบที่ใจ
เข้าซุกใน กมล จนล้นทรวง
จะป้องปัด ขัดจิต ฤทธิ์กำเริบ
แสนอิ่มเอิบ รักสุข ในทุกช่วง
คอยเติมหวาน ซ่านซึ้ง ถึงแดดวง
มิเคยห่วง ว่ารัก จักร้างรา
บางครั้งเจ็บ เหน็บหนาว ราวตากฝน
ยังสู้ทน ค้นใจ ไหวดังว่า
ความรักฉัน ยิ่งใหญ่ ในโลกา
เกินกว่าฟ้า กำหนด มอบหมดใจ
พันทอง
๒๓/๐๒/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
