ชู้ทางใจ ไหวหวั่น วันคืนผ่าน
เกินประสาน มานร้าว ราวหงส์เหิร
ทั้งห่างไกล สุดกู่ สู้เผชิญ
หากบังเอิญ เราสอง ครองคู่กัน
เกิดทีหลัง ยังรัก ปักใจซึ้ง
ความคิดถึง ทุกครา พาหวาดหวั่น
ความรักเกิด เมื่อพบ ประสพพลัน
เกินแบ่งบัน ให้ใคร ในยามนี้
หากแม้นว่า ตราบาป มาทาบสู่
จิตรับรู้ บางครั้ง ยังหลบหนี
เกิดขัดแย้ง แบ่งฝ่าย ร้ายและดี
จนชีวี ร้อนรน กังวลใจ
อันความรัก ความชอบ ตอบคงยาก
ล้วนลำบาก ยากเข็ญ ซ่อนเร้นได้
ทรมาน ครุกรุ่น ดั่งอุ่นไอ
ถึงบางใคร บอกอย่า หาเชื่อเลย
ขอเป็นชู้ ทางใจ ไปก่อนนะ
ไม่ลดละ ตามติด ประชิดเอ่ย
ตกกระทะ ทองแดง ไม่แย้มเปรย
ขอรับกรรม ใจเอ๋ย ช่างเฉยชา
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
