หยิบกระเป๋า ใบใหญ่ ใส่เสื้อผ้า
ต้องขอลา ไปก่อน บ้านดอนทุ่ง
ใส่น้ำหอม ดอมดม พรมกายฟุ้ง
ละผ้าถุง นุ่งยีนส์ รองเท้ายาง
สะพายย่าม หามกระเป๋า มือเกาหัว
ไปรถทัวร์ ชัวร์กว่า ยามฟ้าสาง
มืดตลอด ถอดรองเท้า กระเป๋าวาง
รอเดือนจาง ย่างรุจี ค่อยรี่จร
ตะวันแยง แสงอุษา ฟ้าสว่าง
ออกเดินทาง แล้วหนอ ขอไปก่อน
ลาท้องนา ป่าเขา เหย้าเคยนอน
แล้วก็ถอน หายใจ ไปไหนดี
ต้องขอลา ไปก่อน บ้านดอนทุ่ง
ใส่น้ำหอม ดอมดม พรมกายฟุ้ง
ละผ้าถุง นุ่งยีนส์ รองเท้ายาง
สะพายย่าม หามกระเป๋า มือเกาหัว
ไปรถทัวร์ ชัวร์กว่า ยามฟ้าสาง
มืดตลอด ถอดรองเท้า กระเป๋าวาง
รอเดือนจาง ย่างรุจี ค่อยรี่จร
ตะวันแยง แสงอุษา ฟ้าสว่าง
ออกเดินทาง แล้วหนอ ขอไปก่อน
ลาท้องนา ป่าเขา เหย้าเคยนอน
แล้วก็ถอน หายใจ ไปไหนดี
"ดิน"
ไปบ้านพี่ เถิดหนา มันน่าอยู่
หากเราคู่ เคียงใจ ตอนไฟหรี่
เธอรักฉัน ฉันรักเธอ เจอพอดี
จะกี่ปี กี่เดือน เราเพื่อนกัน
อยู่บ้านนอก คอกนา ยามฟ้าสาง
หมอกเจือจาง ทางรัก เราปักฝัน
อยู่พอเพียง เคียงข้าง ระหว่างวัน
มีดวงจันทร์ เคียงดาว อยู่พราวพราย
มีแสงแดด สายลม คอยพรมพลิ้ว
เมื่อยามหิว ข้าวปลา นั้นหาง่าย
ข้าวในนา ปลาในบ่อ พอเลี้ยงกาย
สุขสบาย สายฝนพรำ ชื่นฉ่ำทรวง
ยามหน้าร้อน ร่มไม้ ช่วยคลายร้อน
เราพักผ่อน เงาไผ่ ดูใบร่วง
ผลไม้ หลายชนิด เริ่มติดพวง
ทั้งมะม่วง มะปราง ริมทางเดิน
ถ้าน้องมา หาพี่ ต้องดีแน่
ให้เป็นแม่ ศรีไพร ไม่ห่างเหิน
เพื่อนคู่คิด มิตรคู่ไพร ใจเพลิดเพลิน
แล้วชวนเชิญ ร่ายกลอน ยามอ้อนกัน
“ไพร พนาวัลย์”
หากเราคู่ เคียงใจ ตอนไฟหรี่
เธอรักฉัน ฉันรักเธอ เจอพอดี
จะกี่ปี กี่เดือน เราเพื่อนกัน
อยู่บ้านนอก คอกนา ยามฟ้าสาง
หมอกเจือจาง ทางรัก เราปักฝัน
อยู่พอเพียง เคียงข้าง ระหว่างวัน
มีดวงจันทร์ เคียงดาว อยู่พราวพราย
มีแสงแดด สายลม คอยพรมพลิ้ว
เมื่อยามหิว ข้าวปลา นั้นหาง่าย
ข้าวในนา ปลาในบ่อ พอเลี้ยงกาย
สุขสบาย สายฝนพรำ ชื่นฉ่ำทรวง
ยามหน้าร้อน ร่มไม้ ช่วยคลายร้อน
เราพักผ่อน เงาไผ่ ดูใบร่วง
ผลไม้ หลายชนิด เริ่มติดพวง
ทั้งมะม่วง มะปราง ริมทางเดิน
ถ้าน้องมา หาพี่ ต้องดีแน่
ให้เป็นแม่ ศรีไพร ไม่ห่างเหิน
เพื่อนคู่คิด มิตรคู่ไพร ใจเพลิดเพลิน
แล้วชวนเชิญ ร่ายกลอน ยามอ้อนกัน
“ไพร พนาวัลย์”