ขอยกมือ ยอมรับ จะปรับแก้
คนอ่อนแอ ภาษา หาที่พึ่ง
ท่านทั้งหลาย อย่าหน่าย ชายคนหนึ่ง
ที่ยังซึ้ง กวี ไม่หนีจร
พยายาม ทำดี ให้ที่สุด
แต่ยังหลุด ออกมา พาให้ต้อน
เข้าในรั้ว ขอบชิด มิตรนักกลอน
ท่านที่สอน ขอบคุณ อุ่นไมตรี
ไม่เคยลืม คำสอน ตอนรับมา
แต่ทว่า เขียนไป ในผิดนี้
กลับมาทวน อีกครั้ง หวังให้ดี
ก็ยังมี ผิดอีก อยากหลีกไป
แล้วเมื่อไหร่ กันเล่า จะเข้าที่
เกือบหนึ่งปี แล้วหนา ว่าไม่ไหว
ถึงเขียนต่อ ใครหนอ จะพอใจ
อาจทำให้ ร้อยพจน์ หมดค่างาม
ขอยกมือ ยอมรับ ครับผมผิด
ถ้าลิขิต ต่อไป ใช่ต้องห้าม
เขียนไม่ดี ตามนี้ อาจตีความ
เป็นนิยาม นักกลอน สอนให้เอย
คนอ่อนแอ ภาษา หาที่พึ่ง
ท่านทั้งหลาย อย่าหน่าย ชายคนหนึ่ง
ที่ยังซึ้ง กวี ไม่หนีจร
พยายาม ทำดี ให้ที่สุด
แต่ยังหลุด ออกมา พาให้ต้อน
เข้าในรั้ว ขอบชิด มิตรนักกลอน
ท่านที่สอน ขอบคุณ อุ่นไมตรี
ไม่เคยลืม คำสอน ตอนรับมา
แต่ทว่า เขียนไป ในผิดนี้
กลับมาทวน อีกครั้ง หวังให้ดี
ก็ยังมี ผิดอีก อยากหลีกไป
แล้วเมื่อไหร่ กันเล่า จะเข้าที่
เกือบหนึ่งปี แล้วหนา ว่าไม่ไหว
ถึงเขียนต่อ ใครหนอ จะพอใจ
อาจทำให้ ร้อยพจน์ หมดค่างาม
ขอยกมือ ยอมรับ ครับผมผิด
ถ้าลิขิต ต่อไป ใช่ต้องห้าม
เขียนไม่ดี ตามนี้ อาจตีความ
เป็นนิยาม นักกลอน สอนให้เอย
กำลังใจไมตรีมีให้จ้ะ
อย่าท้อนะสู้สู้ความรู้เผย
มีผิดบ้างพลั้งไปเพราะไม่เคย
เชิญพี่เลยเขียนมาอย่าได้กลัว
หากพี่ยอมน้อมรับปรับเปลี่ยนแก้
ไม่ท้อแท้โกรธขึ้งดื้อดึงทั่ว
น้ำพร่องแก้วเติมได้ใช้กับตัว
โขนที่หัวหยิบถอดไม่กอดกุม
พินิจความงามดีนะพี่จ๋า
เพียงแต่ว่าหลงเสียงสำเนียงนุ่ม
ฉันทลักษณ์หลักแม่นแก่นกลอนคลุม
อย่าด่วนขลุมคำใส่ให้ทบทวน
กำลังใจให้มาใช่ว่าเก่ง
เพียงกันเองมอบให้มิได้ป่วน
เชิญเลยพี่ตั้งคำนำขบวน
น้องจะหวนร่วมเคียงเจรียงคำ
"กานต์ฑิตา"
๒๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
