เป็นกุหลาบ ฉาบสี สวยใสสด
ให้หมู่มด ภมร ซอนไซผ่าน
กลัวถูกเขา ขว้างทิ้ง สิงดวงมาน
จำจรดจาร นานวัน ให้ผันแปร
อาจอึดอัด กลัดกลุ้ม และรุมเร้า
เนิ่นนานเข้า คงคลาย หายเป็นแผล
โลกของฉัน ยังสวย หากม้วยแด
ต้องตายแน่ ซ้ำสอง นองน้ำตา
จึงขอปลด เปลี้องรัก พักไว้ก่อน
ไม่เดือดร้อน นอนเดี่ยว เปลี่ยวใจหนา
แสนสบาย หมายมั่น มิหวั่นนา
ส่วนอุรา ตอนนี้ ดีขึ้นแล้ว
เป็นหญิงแกร่ง แรงดี ไม่มีถอย
ตั้งแต่น้อย จนใหญ่ ใจผ่องแผ้ว
แม้ขาดชาย เคียงคู่ ดูไร้แวว
หากเปลี่ยนแนว หวานฉ่ำ ฝืนทำใจ
ชายจะรัก รักทีเป็น ดั่งเช่นหญิง
ชายจะทิ้ง หาสิ่งอ้าง ช่างเหลวไหล
ชายจะดี ดีที่เขา จะเศร้าไย
ถึงสิ้นชาย หาได้ สิ้นใจตาม
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
