จงยิ้มรับ กับชีวิต เมื่อผิดหวัง
จงอย่าชัง ชิงโลก เมื่อโศกศัลย์
สู้มันสิ มิต้อง หมองจาบัลย์
หากชีวัน เรายัง ความหวังมี
แม้ยังอยู่ สู้ทน ไปจนกว่า
ตราบชีวา วอดวาย กลายเป็นผี
เพียงผิดพลาด พลั้งไป ใช่สิ้นดี
ชีวิตนี้ ความหวัง ยังรอเรา
จงอย่าชัง ชิงโลก เมื่อโศกศัลย์
สู้มันสิ มิต้อง หมองจาบัลย์
หากชีวัน เรายัง ความหวังมี
แม้ยังอยู่ สู้ทน ไปจนกว่า
ตราบชีวา วอดวาย กลายเป็นผี
เพียงผิดพลาด พลั้งไป ใช่สิ้นดี
ชีวิตนี้ ความหวัง ยังรอเรา
"ดิน"ขอขอบคุณทุกกำลังใจ..ทั้งหลังไมค์ และหน้าบอร์ดค่ะ 
กลอนบทนี้ "ดิน"จำไว้ใช้กับตัวเอง นานมากแล้วประมาณเรียนมัธยมต้นๆ
ไม่ทราบว่าจะผิดไปบ้างหรือเปล่า..*ไม่ทราบนามผู้แต่งค่ะ*
กลอนบทนี้ "ดิน"จำไว้ใช้กับตัวเอง นานมากแล้วประมาณเรียนมัธยมต้นๆ
ไม่ทราบว่าจะผิดไปบ้างหรือเปล่า..*ไม่ทราบนามผู้แต่งค่ะ*
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
