ก่อน เ ป ล ว เ ที ย น แ ห่ ง ชี พ จะดับสูญ
ประหนึ่งหยาด น้ำ ต า อ า ดู ร หยดร่วงจากแท่งเทียนที่ลุกไหม้
แต่นั่นมิได้หลั่งไหลจากความเศร้าใจ
หากเพื่อแสงไฟที่เธอใช้เชื้อเพลิงจาก ตั ว ต น
ดิ น แ ด น ค ว า ม รั ก อาจไร้หนทาง
ทว่าเปลวเทียนไสว ส่องกลางใจจนสว่างล้น
และเธอย่อมมิได้อับจน
หากเค็มเคิมด้วย วิ ญ ญ า ณ อิ ส ร ะ ช น
ผู้คลายบ่วงมนตร์แห่ง ม า ย า
ค ว า ม รั ก นั้นมิอาจเกิดจากความต้องการ
หากคือสายธารดาวอัน เ จิ ด จ รั ส ในห้วงเวหา
และครั้งสุดท้ายที่เธอหลับตา
ความรักก็ได้ เ ติ บ ก ล้ า ในใจเธอ ต ล อ ด ไ ป
******
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
22 พฤศจิกายน 2024, 07:36:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: หั ว ใ จ ห้ อ ง ที่ ปิ ด ต า ย (อ่าน 9559 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: