กับคนนี้ที่น้องนั้นมองข้าม
ไร้นิยามในจิตต้องคิดหนัก
รู้ทั้งรู้อยู่ดีว่าพี่รัก
จึงอึกอักพูดมิออกบอกตามตรง
หลายปีผ่านนานเนิ่นเกินจะกล่าว
ปล่อยเรื่องราวผ่านไปไม่ลุ่มหลง
มิเอื้อนเอ่ยเลยสักคำจำต้องปลง
ว่าอนงค์คงสิ้นจินต์ห่วงใย
ก็ขอจากฝากจิตยังคิดห่วง
เวลาล่วงคงจะรอต่อมิไหว
เมื่อชีวิตต้องดำเนินเดินต่อไป
พี่จำใจหาคนรักอีกสักที
---กังวาน---
ไร้นิยามในจิตต้องคิดหนัก
รู้ทั้งรู้อยู่ดีว่าพี่รัก
จึงอึกอักพูดมิออกบอกตามตรง
หลายปีผ่านนานเนิ่นเกินจะกล่าว
ปล่อยเรื่องราวผ่านไปไม่ลุ่มหลง
มิเอื้อนเอ่ยเลยสักคำจำต้องปลง
ว่าอนงค์คงสิ้นจินต์ห่วงใย
ก็ขอจากฝากจิตยังคิดห่วง
เวลาล่วงคงจะรอต่อมิไหว
เมื่อชีวิตต้องดำเนินเดินต่อไป
พี่จำใจหาคนรักอีกสักที
---กังวาน---