ดูรึใจ ไหวหวั่น ขวัญเริ่มฝ่อ
ทุกกระดาน ผ่านตา หาสามจบ
ละเธอหลบ หลีกไกล ทำไมหนอ
เคยจำนรรจ์ ฝันดี ราตรีทอ
เปิดหน้าจอ เช้าเย็น มิเห็นตัว
วอนอาเฉา เจ้าจง ลงแส่เสาะ
อาจปะเหมาะ กบดาน บ้านเจ้าสัว
หากว่าจริง หญิงนั้น เลิกพันพัว
ขอก้มหัว จากไป...ไม่เหมือนเดิม
รพีกาญจน์
"ละอองดิน" จินต์เหงา เศร้าซมทรุด
รักสะดุด ผุดกรรม คอยซ้ำเสริม
เพื่อนต่อกานท์ หวานคลาย ไม่เหมือนเดิม
ชายเหนือเริ่ม เพิ่มหญิง ทิ้งละออง
ไปสืบเสาะ เคาะหา พารู้ได้
เธอหวั่นไหว หน่ายหนัก พักตร์หม่นหมอง
"อาเฉา"ย่อง ต้องเยือน เป็นเพื่อนน้อง
เห็นเธอร้อง ร่ำไห้ ใต้เงาจันทร์
รักสะดุด ผุดกรรม คอยซ้ำเสริม
เพื่อนต่อกานท์ หวานคลาย ไม่เหมือนเดิม
ชายเหนือเริ่ม เพิ่มหญิง ทิ้งละออง
ไปสืบเสาะ เคาะหา พารู้ได้
เธอหวั่นไหว หน่ายหนัก พักตร์หม่นหมอง
"อาเฉา"ย่อง ต้องเยือน เป็นเพื่อนน้อง
เห็นเธอร้อง ร่ำไห้ ใต้เงาจันทร์
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
