วางดาวเดือน เด่นดวง ทุกห้วงหาว
ดาราพราว พร่างพราย คล้ายหวงแหน
พระจันทร์แจ่ม แช่มชื่น ยืนคอยแฟน
อ้อยตาลแม้น แสนหวาน ยังพาลตรม
วางดาวเดือน เกลื่อนกร่น ล้นขอบฟ้า
ทอดสายตา ตามไต่ ไร้สุขสม
กลับกลายหาย สิ้นสุด หยุดทางลม
ทนระทม ขมขื่น สะอื้นทรวง
แม้นเก็บกัก ผลักดาว ที่พราวพร่าง
ครอบครองอย่าง บางเบา เฝ้าแหนหวง
อาจไม่สม ดังฝัน หวั่นแดดวง
ตกหลุมร่วง ห้วงเหว แหลกเหลวไป
จึงขอหยุด ฉุดใจ ที่ไหวหวั่น
ไม่ให้หัน ปันแบ่ง ขัดแย้งใหม่
ขออยู่ยง ปลงผ่อน ก่อนลาไกล
รักษ์ฤทัย ไว้ให้มั่น ในปั้นปลาย
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
