ดูรึใจ ไหวหวั่น ขวัญเริ่มฝ่อ
ทุกกระดาน ผ่านตา หาสามจบ
ละเธอหลบ หลีกไกล ทำไมหนอ
เคยจำนรรจ์ ฝันดี ราตรีทอ
เปิดหน้าจอ เช้าเย็น มิเห็นตัว
วอนอาเฉา เจ้าจง ลงแส่เสาะ
อาจปะเหมาะ กบดาน บ้านเจ้าสัว
หากว่าจริง หญิงนั้น เลิกพันพัว
ขอก้มหัว จากไป...ไม่เหมือนเดิม
รพีกาญจน์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
