รสตราตรึงซึ้งซาบให้วาบหวั่น
พร่ำรำพันหวานล้นจนรุ่งสาง
จูบประทับแก้มน้องต้องนวลนาง
มิได้ห่างร้างกันทุกวันคืน
เพลาเคลื่อนเลื่อนร้างจรจากน้อง
แค่ลมต้องเนื้อนุชยังสุดฝืน
ร้างรสจูบหวนไห้ใจกล้ำกลืน
ยามหลับตื่นยังฝันถึงรัดรึงใจ
รสหวานล้ำย้ำคะนึงถึงวันเก่า
คืนสองเราเคล้าจูบยังวูบไหว
กี่ราตรีคล้อยผ่านเนิ่นนานไป
ทิ้งน้องให้จำจดกับรสลวง
พร่ำรำพันหวานล้นจนรุ่งสาง
จูบประทับแก้มน้องต้องนวลนาง
มิได้ห่างร้างกันทุกวันคืน
เพลาเคลื่อนเลื่อนร้างจรจากน้อง
แค่ลมต้องเนื้อนุชยังสุดฝืน
ร้างรสจูบหวนไห้ใจกล้ำกลืน
ยามหลับตื่นยังฝันถึงรัดรึงใจ
รสหวานล้ำย้ำคะนึงถึงวันเก่า
คืนสองเราเคล้าจูบยังวูบไหว
กี่ราตรีคล้อยผ่านเนิ่นนานไป
ทิ้งน้องให้จำจดกับรสลวง