ปลิดกลีบทีละใบ..รัก..ไม่รัก
ก็ยากจักบอกปัดให้ขัดเขิน
กลัวเหลือกลีบสุดท้ายบอกให้เมิน
ก็บังเอิญตกที่รักมิเลือน
ดอกกาลพฤกษ์ชมพูดูระเรื่อ
แซมขาวเจือละต้นหล่นลงเกลื่อน
บอกจุดหมายปลายทางร้างบิดเบือน
เหลือติดเตือนตรึงในหัวใจตรม
โอ้เจ้าดอกกาลพฤกษ์นึกบ้างไหม
มิมีใครถวิลถึงกลิ่นฉม
เจ้าร่วงหล่นลอยคว้างตามทางลม
ไม่น่าชมเพราะสัญญาณการจากลา
แม้มั่นใจอย่างไรจะไม่รัก
ก็เก็บกักกับใจใฝ่ฝันหา
ถึงอยู่แห่งหนใดไกลสุดตา
ก็มีค่าเคียงคู่อยู่เพื่อรัก
ดาว อาชาไนย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
