ร่ำเพลงโศกจาบัลย์แสนอาดูร
สูบจากบ่อบาดาลธารบึงหนอง
จนขอดคลองติดดินสัตว์สิ้นสูญ
เพื่อนาดำลำไยได้สมบูรณ์
ตั้งเนินนูนเครื่องสั่นสะท้านไกล
เตรียมทำไร่เลื่อนลอยสอยผักหวาน
คุ้ยดินดานหาเห็ดเม็ดน้อยใหญ่
ลุกโชติช่วงดวงแดงเปลวแสงไฟ
ประทุไหม้มืดมัวทั่วแดนดง
ไม้ยืนต้นโค่นล้มระเนระนาด
ดุจฟ้าฟาดหล้าพื้นเป็นผุยผง
สัตว์หน้าแหกแตกตื่นลื่นล้มลง
เลื่อยยนต์คงแผดดังก้องกังวาน
ตัดต้นไม้ไฟป่าคร่าห์สัตว์หมด
ไร้น้ำหยดเหือดแห้งแล้งเผาผลาญ
เสียงคร่ำครวญหวนดังกังสดาล
มือกราบกรานเบื้องบนฝนช่วยที
รพีกาญจน์