ขาดแขนสอง ประคองข้าง อย่างเคยคุ้น
ไร้อกอุ่น อิงแอบ แนบเขนย
ตักละมุน หนุนนอน อ้อนปลอบเปรย
มิมีเลย เคยหวัง มาพังลง
มานอับเฉา เหงางอด กอดแต่หมอน
ฝึกกานท์กลอน อ้อนอิง กะ.ลิงหลง
มิมีชาย ไหนแท้ แดซื่อตรง
หากมั่นคง พี่รีบเยือน เป็นเพื่อนใจ
ไร้อกอุ่น อิงแอบ แนบเขนย
ตักละมุน หนุนนอน อ้อนปลอบเปรย
มิมีเลย เคยหวัง มาพังลง
มานอับเฉา เหงางอด กอดแต่หมอน
ฝึกกานท์กลอน อ้อนอิง กะ.ลิงหลง
มิมีชาย ไหนแท้ แดซื่อตรง
หากมั่นคง พี่รีบเยือน เป็นเพื่อนใจ
(สาเหตุมั้งคะ) 
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
