✿.｡เล่าสู่กันฟัง｡･✿

กาแฟดำหนึ่งถ้วยช่วยได้เยอะ
ความงันเงอะสมองคล่องขยับ
มองเห็นร่องช่องทางกางปุ๊บปั๊บ
ไม่มืดดับดังเดิมเมื่อเริ่มงาน

สมองยังอาจเหนื่อยและเมื่อยล้า
จึงมึนชาความคิดผลิตพล่าน
ปากกากุมแปะเปาะเคาะโต๊ะนาน
ยังไม่ผ่านอะไรในความคิด

มองดูโน่นดูนี่ไม่มีเห็น
จะใช้เป็นเชื้อให้จุดไฟติด
สมองยังคงเห็นเป็นมืดมิด
มิสะกิดวับวาบเกิดภาพมี

สมองคงย่ำแย่ความแก่เฒ่า
จึงเกิดเงาซ่อนบังหลังหลังนี่
ประเดี๋ยวลืมเดี๋ยวจำสับสนดี
กว่าจะนึกแต่ละทีดูน้านนาน

คนเรานี้สูงวัยอะไรก็แก่
หูตาแย่แลไกลไม่ประสาน
จะทักทายผู้คนแสนหม่นมาน
ชื่อเอ่ยผ่านปากไปไม่ถูกคน

ละเลียดจิบกาแฟแลหน้าต่าง
แสงสว่างส่ิองมาพาเกิดผล
เรื่องบางเรื่องช้าหน่อยค่อยสู้ทน
ไม่ตีตนก่อนไข้ต้องได้มา

"กานต์ฑิตา"
๑๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖