กรรมเอ๋ย กรรมฉัน
เมื่อไหร่นั้น ผันสุด หยุดทีหนา
ผ่านเลยเล่า เก่าไป ใหม่เข้ามา
ในทุกครา วาเลนไทน์ ได้มาพลัน
นั่งเหม่อตา หน้าบ้าน สะท้านลึก
เฝ้าตรองตรึก นึกไป แล้วใจหวั่น
อดีตชาติ พาดพิง มาอิงกัน
สิ้นเหหัน ขอน้อม ยอมแล้วเอย
เมื่อไหร่นั้น ผันสุด หยุดทีหนา
ผ่านเลยเล่า เก่าไป ใหม่เข้ามา
ในทุกครา วาเลนไทน์ ได้มาพลัน
นั่งเหม่อตา หน้าบ้าน สะท้านลึก
เฝ้าตรองตรึก นึกไป แล้วใจหวั่น
อดีตชาติ พาดพิง มาอิงกัน
สิ้นเหหัน ขอน้อม ยอมแล้วเอย
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
