อ่านกระทู้ แล้วงง ยิ่งสงสัย
ไม่มีฝัน อันใด ได้มองผ่าน
หรืออ่านผิด คิดไป ไยซมซาน
ทรมาน จริงเรา อ่านเอาเอง
ไม่มีฝัน อันใด ไปไม่ถึง
หากเราบึ่ง ขึงแข็ง สุดแรงเร่ง
อย่าย่อท้อ ปลายทาง ต่างวังเวง
มัวแต่เกร็ง ใจทรุด ฉุดดวงมาน
อยู่กับความ เป็นจริง ทุกสิ่งสรรค์
ถึงจาบัลย์ ทุกตรม ขมผสาน
รับให้ได้ ดวงจิต คิดนานนาน
ค่อยคืบคลาน บางที มีหมองมัว
ดอกราตรี ว่าหอม ยังยอมให้
ดอกโมกข์ไย กลิ่นกร่อย พลอยปวดหัว
ดอกลำดวน ชวนชม อารมณ์รัว
ยังมิกลัว เท่าฝัน นั้นไม่จริง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
