หมดรูปงามยามแลงเธอแปลงร่าง
ธิดาช้างกลมอ้วนท้วนเหมือนหมู
ชอบของหวานทานกะทิข้าววิตู
ฉันจะอยู่นึ่งหุงปรุงทุกวัน
เธอหนาวเหน็บเจ็บปวดบีบนวดให้
ร้อนเหงื่อไคลอาบท่าน้ำห้าขัน
ผิวแห้งขุยครีมนมชโลมมัน
เกี่ยวก้อยกันหยอกเอินเดินกรีดกราย
รักที่ใจใช่หน้านัยน์ตาสวย
ห่อหุ้มด้วยเส้นสร้อยทองร้อยสาย
ขอหยุดลงตรงนี้ไม่มีคลาย
คนสุดท้ายหมายจริงหญิงคนดี
รพีกาญจน์