ขอยอมรับ ว่าห่วง ทุกช่วงนะ
ถึงเธอจะ แก่ไป ฉันไม่สน
อย่าคิดมาก หลากเรื่อง เปลืองกมล
ขอเพียงเรา สองคน เข้าใจกัน
ขอยอมรับ ว่าห่วง ทุกช่วงฝัน
แม้คืนวัน ผันผ่าน ดวงมานฉัน
ยังตราตรึง ขึงเกี่ยว ทุกเสี้ยววัน
อย่าได้หวั่น สรรค์สร้าง ทางรักเรา
ยินเธอบ่น ว่าเหนื่อย แสนเมื่อยปวด
อยากบีบนวด ให้คลาย แลหายเศร้า
ซบไออุ่น หนุนนอน อ้อนดั่งเงา
ออเซาะเข้า เหย้าหยอก บอกความนัย
อดทนไว้ ก่อนนะ อย่าผละหนี
แม้ราตรี ไร้ดาว พราวไสว
แต่ดวงจิต ชิดชื่น ทุกคืนไป
ดวงฤทัย ไขว่คว้า มาแนบกาย
ไม่นานเนิ่น เกินรอ ขอแจ้งข่าว
ถึงสิ้นหนาว สาววอน อาทรหลาย
ต่างเวลา เท่านั้น ในปั้นปลาย
คอยรอชาย ร่วมเรียง เคียงแอบอิง
วาเลนไทน์ ของฉัน ทุกวันที่
ใช่ว่ามี วันเดียว เกี่ยวอกหญิง
ตลอดปี ตลอดไป ใช่เรื่องจริง
รักฉันนิ่ง ยิ่งกว่า หิมาลัย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
