[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ตะวันฉาย]

เจ็บแล้วจำ  ย้ำใจ  ไม่เจ็บอีก
ขอหลบหลีก  ปลีกไป  ไม่เกี่ยวข้อง
ความเจ็บช้ำ  ซ้ำชา  น้ำตานอง
ไม่ขอปอง  ครองใหม่  ใจเจ็บจำ

อยากระบาย  คลายทุกข์  ที่รุกเร้า
อยากหยอกเย้า  เฝ้าถาม  ทุกยามค่ำ
อยากระบาย  ร่ายกานท์  ขานลำนำ
อยากปลดกรรม  ช้ำรัก  ที่กักใจ

จะซบไหล่  ใครเขา  เฝ้าวิตก
ช้ำในอก  ฟกหาย  จะง่ายไหม
 "ถึงเมาเหล้า  เช้าสาย  ก็หายไป"     (สุนทรภู่)
แต่ช้ำใน  ใจซ้ำ  ทุกค่ำคืน

ขอหยุดต่อ  รอพัก  รักไว้ก่อน
อยากคลายผ่อน  ถอนช้ำ  ร่ำสะอื้น
หวังรักใหม่  ให้รั้ง  อยู่ยั่งยืน
อย่าพังครืน  กลืนกล้ำ  ช้ำอย่างเดิม

Moo Dum

 

...มิอาจมาแทนใคร  ณ  ที่นี้
มิอาจมีความรักมาปักเสริม
มิอาจเอื้อมเคียงข้างอย่างต่อเติม
มาประเดิมความหม่นให้ทนใจ

...ฉันเป็นเพียงมิ่งมิตรเคยผิดหวัง
ฉันก็คนเอวังเคยสั่นไหว
ฉันก็เคยร้องร่ำ "คำขอไกล"
เลยเข้าใจหัวอก...คนชอกช้ำ

...หวังเป็นเพียงคนเขียนคำมานำบอก
มิใช่หยอกกานท์ล้อ...พอให้ขำ
หวังเพียงวาดบทกลอนอ้อนลำนำ
เผื่อหายช้ำจากมิตรกลอนตอนเสียใจ

...มิตรอักษรคนไกล...เพียงปลอบเจ้า
เห็นกลอนเศร้าแล้วน้ำตามันพาไหล
เจ็บแดดิ้นระบายทางแล้ววางไป-
สู่กลอนใจ "คนเขียนคำ"  กระหน่ำลงฯ

...เพื่อบรรเทาอาการที่บาดเจ็บ
คำหยามเหน็บจากเขาอย่าเฝ้าหลง
ปลดความรักแอกใจไล่สู่ดง-
กลอนบรรจงวาดเศร้า..อย่างเข้าใจฯ


มิตรอักษร
ตะวันฉาย