[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Moo Dum]

...หยุดเถิดหนาน้ำตาที่บ้าบิ่น
ก่อนจะสิ้นอาดูรความหวั่นไหว
คราบแปะเปื้อนนองหน้าว่าอาลัย
เกือบสิ้นใจแดดิ้นสิ้นชีวา

...เสพอักษรคนโศกพัดโบกเศร้า
กลอนก็เข้าติดแผลตีแผ่หน้า
ซึมซับผ่านกานท์เงาที่เจ้าทา
ให้เห็นว่าทุกข์หนักก่อนหักใจ

...ระบายมาเถิดหนาเมื่อคราสิ้น
ระบายถิ่นหมองหม่นมิทนไหว
ระบายน้ำจากนัยน์ตาให้พร่าไป
ระบายใจไล่สีหม่นอย่าทนเลย

...มาซบไหล่กานท์กลคนเขียนกลอน
มาซบก่อนที่หทัยไปเฉลย-
ว่าเจ็บหนักขอเย็บปักพ่อทรามเชย
ให้แผลเกยแทบเท้าเจ้า...อย่าเฝ้ามองฯ

ตะวันฉาย

เจ็บแล้วจำ  ย้ำใจ  ไม่เจ็บอีก
ขอหลบหลีก  ปลีกไป  ไม่เกี่ยวข้อง
ความเจ็บช้ำ  ซ้ำชา  น้ำตานอง
ไม่ขอปอง  ครองใหม่  ใจเจ็บจำ

อยากระบาย  คลายทุกข์  ที่รุกเร้า
อยากหยอกเย้า  เฝ้าถาม  ทุกยามค่ำ
อยากระบาย  ร่ายกานท์  ขานลำนำ
อยากปลดกรรม  ช้ำรัก  ที่กักใจ

จะซบไหล่  ใครเขา  เฝ้าวิตก
ช้ำในอก  ฟกหาย  จะง่ายไหม
                 "ถึงเมาเหล้า  เช้าสาย  ก็หายไป"     (สุนทรภู่)
แต่ช้ำใน  ใจซ้ำ  ทุกค่ำคืน

ขอหยุดต่อ  รอพัก  รักไว้ก่อน
อยากคลายผ่อน  ถอนช้ำ  ร่ำสะอื้น
หวังรักใหม่  ให้รั้ง  อยู่ยั่งยืน
อย่าพังครืน  กลืนกล้ำ  ช้ำอย่างเดิม

Moo Dum