ขอบโค้งคุ้ง รุ้งเรียว เกลียวเมฆหม่น
พิรุณหล่น ฝนพราว ลมหนาวเสริม
ทึมเทาทาบ ฉาบเฉา เหงาเหมือนเดิม
มานยิ่งเพิ่ม เริ่มทวี ฤดีครวญ
คิดถึงคน เคยเคียง เพียงเราสอง
อุราหมอง ครองช้ำ พลอยร่ำหวน
ป่านฉะนี้ เป็นไฉน ไม่กลับจวน
เดี๋ยวเขาด่วน ตัดไฟ มาจ่ายที
พิรุณหล่น ฝนพราว ลมหนาวเสริม
ทึมเทาทาบ ฉาบเฉา เหงาเหมือนเดิม
มานยิ่งเพิ่ม เริ่มทวี ฤดีครวญ
คิดถึงคน เคยเคียง เพียงเราสอง
อุราหมอง ครองช้ำ พลอยร่ำหวน
ป่านฉะนี้ เป็นไฉน ไม่กลับจวน
เดี๋ยวเขาด่วน ตัดไฟ มาจ่ายที
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
