กุหลาบขาวดอกเดียว
ด้วยยากจนจริงใจมอบให้น้อง
หวังจับจองเนื้อกลอยใช่ร้อยเล่ห์
ไม่มีเงินกองสุมให้ทุ่มเท
ยังซวนเซอยู่เลยอยากเชยชม
ยื่นกุหลาบเพียงดอกแทนบอกรัก
สีขาวสวยยิ่งนักให้ปักผม
ลิดหนามออกหมดแล้วไร้แก้วคม
เชิญดอมดมแทนชายที่หมายปอง
กุหลาบสวยสีขาวมิพราวเพริด
แต่ก็เกิดจากจินต์ถวิลก้อง
แนบดวงใจขวัญจิตนิมิตมอง
ขอประคองทรามวัยด้วยใจเดียว
“ไพร พนาวัลย์”