สนธยา ฟ้าคล้ำ ใกล้ค่ำแล้ว
สายลมแผ่ว แว่ววน ปนความหลัง
ลำไผ่ลู่ สูสี อี๋อ๋อดัง
วิหคสั่ง ฟังเสียง สำเนียงครวญ
หวีดหวิวแหวก แมกไม้ ไพรสนั่น
รู้ไหมขวัญ หวั่นผวา อุราหวน
รำพึงถึง ซึ้งแนบ แอบทบทวน
ใจรัญจวน ป่วนปั่น นับวันรอ
ดุเหว่าจ๋า ข้าฯวอน ฝากย้อนกลับ
ไปสัมทับ คนไกล อย่าใจฝ่อ
วาเลนไทน์ ใกล้ถึง ไปคลึงคลอ
ได้ไหมหนอ หากมิรับ จะจับแกง
สายลมแผ่ว แว่ววน ปนความหลัง
ลำไผ่ลู่ สูสี อี๋อ๋อดัง
วิหคสั่ง ฟังเสียง สำเนียงครวญ
หวีดหวิวแหวก แมกไม้ ไพรสนั่น
รู้ไหมขวัญ หวั่นผวา อุราหวน
รำพึงถึง ซึ้งแนบ แอบทบทวน
ใจรัญจวน ป่วนปั่น นับวันรอ
ดุเหว่าจ๋า ข้าฯวอน ฝากย้อนกลับ
ไปสัมทับ คนไกล อย่าใจฝ่อ
วาเลนไทน์ ใกล้ถึง ไปคลึงคลอ
ได้ไหมหนอ หากมิรับ จะจับแกง
"ดิน"
เช้าเปิดน้ำ ลำไย ใจสะดุ้ง
ดุเหว่ามุ่ง บินมา แต่ฟ้าสาง
เจ้าเคยจิบ เจรจา นัยน์ตาแดง
ถูกกลั่นแกล้ง หนอใคร ให้ช้ำทรวง
มิน่าเชื่อ เมื่อคืน ยังชื่นอยู่
ดูซิดู อาบหน้า น้ำตาร่วง
หรือถูกของ ต้องขัน ทัณฑ์พุ่มพวง
จากเมืองหลวง ซมซาน ถึงบ้านดอน
มีสาส์นรัก ปักใจ ใส่มาด้วย
เขียนตัวย้วย ส่งจูบ แนบรูปศร
วาเลนไทน์ ไม่ว่าง ทางสัญจร
เป็นช่วงตอน เพียรตบะ รุกขกรรม
รพีกาญจน์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
