๐ตราบเสียงกล่อมกระบวรล้วนสยาม
ตราบคำถามถ้อยสื่อคือไทยขวัญ
ตราบสำเนียงเรียงร่ายประกายพรรณ
ตราบเมื่อนั้นกวียังมีมา
๐พลิ้วแผ่วเพลงภาษณ์พงศ์ดำรงลักษณ์
พลิ้วเพลินรักรมย์เห่เสน่หา
พลิ้วพจน์เพริศเพลินบทรจนา
พลิ้วลีลากวีเกินลี้ลง
๐หากยังมีมัจฉาสาคเรศ
พนาเวศน์คุ้มวิหคโอบอกหงส์
ภุมรินถวิลกลิ่นบุษบง
กวีคงยังอยู่เป็นครูความ
๐ฉันก็เพียงเพียรพร่ำเพราะคำสอน
ฝึกกลั่นกลอนหวังผ่องสักสองสาม
เพื่อระลึกตรึกค่าภาษางาม
อันสยามกวินทร์ประพิณพรม
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
