เริ่มเรียงร้อยนับถ้อยคำหวานหวาน
เมื่อวันวานฝันหวานคือฤดูกาลเส้นขอบฟ้า
ไม่มีแม้ส่วนลึกในใจเข้าบังตา
หากแม้ฟ้าขีดโชคชะตาให้แสนไกล
ร้อยเหตุผลหากมีกลไกลทำนองรัก
ฝากมีดปักกลางอกใจอย่าเพียงหน่าย
หากมีแม้ขอบฟ้าร้อยดวงใจ
สถิตไปไร้ซึ้งไว้แม้จิตใจและตัวตน
ลอยล่องหนนอนฝันยามใกล้กันนั่งนับดาว
เสียงแพรวพราวสะกดรักก่อนใจได้ใกล้เธอ
ถึงจะผ่านทุกษ์ก่อนโศรกอุกะทักใจยามเหน็บหนาว
ก่อนเป็นดาวที่สว่างและเพ้อคอย
ขอให้คอยเนื่องในวันที่เธอหมายเกินผูกมิตร
เชื่อมในจิตแห่งวจีหากสิ่งนี้ยังมีคือความหมาย
สิ่งที่แท้ไม่มีแม้เส้นทางที่มลาย
ถึงชีพวายขอฝากตำนานรักไว้ทั่วโลกันต์
[/color] เมื่อวันวานฝันหวานคือฤดูกาลเส้นขอบฟ้า
ไม่มีแม้ส่วนลึกในใจเข้าบังตา
หากแม้ฟ้าขีดโชคชะตาให้แสนไกล
ร้อยเหตุผลหากมีกลไกลทำนองรัก
ฝากมีดปักกลางอกใจอย่าเพียงหน่าย
หากมีแม้ขอบฟ้าร้อยดวงใจ
สถิตไปไร้ซึ้งไว้แม้จิตใจและตัวตน
ลอยล่องหนนอนฝันยามใกล้กันนั่งนับดาว
เสียงแพรวพราวสะกดรักก่อนใจได้ใกล้เธอ
ถึงจะผ่านทุกษ์ก่อนโศรกอุกะทักใจยามเหน็บหนาว
ก่อนเป็นดาวที่สว่างและเพ้อคอย
ขอให้คอยเนื่องในวันที่เธอหมายเกินผูกมิตร
เชื่อมในจิตแห่งวจีหากสิ่งนี้ยังมีคือความหมาย
สิ่งที่แท้ไม่มีแม้เส้นทางที่มลาย
ถึงชีพวายขอฝากตำนานรักไว้ทั่วโลกันต์
ฝันดีนะ