หากไออุ่นทอดข้ามทวีภพ
มาบรรจบพบฉันที่ใฝ่ฝันจนเพ้อหา
หนึ่งในร้อยเพียงคอยเธออยู่นะแก้วตา
วันเวลาผ่านไปมาแสนช้าแหละเนิ่นนาน
หากเรียงร้อยถักทอขอใจแค่เพียงฉัน
ใช่หนึ่งวันที่ฝันไม่ไม่จางหาย
ยังพะวงกับรักแท้ที่ใหญ่ยิ่งอยู่มิวาย
ยังรอหมายสารใจไปใกล้เธอ
หากวันไหนได้ใกล้อย่างใจหมาย
รักมิวายคัดลอกใจพิมพ์ไปเพราะใจหวัง
เพื่อความสุขที่แท้จริงกับใจที่ใกล้พัง
เธอหวังฉันหรือไม่เพราะใจฉันหวังเธอ
เอื้อมค่อยๆหากใจน้อยได้โปรดคอยฉันสถิต
เพราะชีวิตฉันไร้ที่พึ่งซึ่งปลอบฉัน
มีเพียงเธอที่ซบอกน้อมใจรับใจที่ใกล้พัง
ให้มีหวังคำว่ารอจะขอใช่เพียงแค่เธ�
มาบรรจบพบฉันที่ใฝ่ฝันจนเพ้อหา
หนึ่งในร้อยเพียงคอยเธออยู่นะแก้วตา
วันเวลาผ่านไปมาแสนช้าแหละเนิ่นนาน
หากเรียงร้อยถักทอขอใจแค่เพียงฉัน
ใช่หนึ่งวันที่ฝันไม่ไม่จางหาย
ยังพะวงกับรักแท้ที่ใหญ่ยิ่งอยู่มิวาย
ยังรอหมายสารใจไปใกล้เธอ
หากวันไหนได้ใกล้อย่างใจหมาย
รักมิวายคัดลอกใจพิมพ์ไปเพราะใจหวัง
เพื่อความสุขที่แท้จริงกับใจที่ใกล้พัง
เธอหวังฉันหรือไม่เพราะใจฉันหวังเธอ
เอื้อมค่อยๆหากใจน้อยได้โปรดคอยฉันสถิต
เพราะชีวิตฉันไร้ที่พึ่งซึ่งปลอบฉัน
มีเพียงเธอที่ซบอกน้อมใจรับใจที่ใกล้พัง
ให้มีหวังคำว่ารอจะขอใช่เพียงแค่เธ�