Re: เสียงดุเหว่าแว่ว
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
22 พฤศจิกายน 2024, 04:18:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: เสียงดุเหว่าแว่ว  (อ่าน 13292 ครั้ง)
panthong.kh
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2989
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 8,676



« เมื่อ: 07 กุมภาพันธ์ 2013, 08:13:PM »


แสนสงสาร นกเจ้า เหงาเปล่าเปลี่ยว
อยู่โดดเดี่ยว เอกา ครามองเหม่อ
กลางป่าดง พงไพร ใจละเมอ
ทุกคืนเพ้อ จับคอน นอนเดียวดาย

แสนสงสาร ขาดคู่ ดูว้าเหว่
ชีวิตเซ เหหัก รักแพ้พ่าย
จึงกู่ก้อง ร้องร่ำ พร่ำมิวาย
ทั้งเช้าสาย บ่ายเย็น ไม่เว้นวัน

คู่เจ้าคง พลัดพราก จากไกลแล้ว
ไร้สิ้นแวว แว่วว่า น่าหวาดหวั่น
ลืมไปหมด คอนเก่า เคล้าคลอกัน
คล้ายตัวฉัน คนรัก หักใจลา

ต้องอยู่เดียว ดายแด ท้อแท้สุด
ดั่งสะดุด มานขม เดินก้มหน้า
จะแหงนมอง หมองไหม้ ไร้เยียวยา
ปวดนักหนา ครานี้ สี่ห้องใจ

ได้แต่ รอคอยวัน แสนรันทด
โศกสลด ถดถอย คอยไม่ไหว
กว่าหนึ่งวัน ผันผ่าน นานเกินไป
จะเดือนใหม่ เดือนเก่า เศร้าเหมือนเดิม

ฟังเสียงนก อกช้ำ ระกำหนัก
คล้ายดั่งเสียง คนรัก มาทักเพิ่ม
โอ้นกจ๋า ขาดเขา เนาแนบเติม
ฤทัยเริ่ม หมดหวัง นั่งเหม่อลอย
พันทอง

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

Thammada, yaguza, D, สมนึก นพ, ไพร พนาวัลย์, ชลนา ทิชากร, รพีกาญจน์, พี.พูนสุข, ไร้นวล^^, Shumbala, choy, saknun, อริญชย์, เนิน จำราย, ปู่ริน

ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 09 กุมภาพันธ์ 2013, 12:55:PM โดย panthong.kh » บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s